Cofnijmy się do lat okupowanej Warszawy, kiedy mimo trudnych warunków, dzieci starały się zachować, choć odrobinę normalności.
W czasach wojny nie było dostępu do zabawek, a bezpieczeństwo zabaw na zewnątrz było ograniczone, ale dzieci wciąż znajdowały sposoby na kreatywne i pełne wyobraźni spędzanie czasu.

Wymyślanie własnych zabawek i gier
W obliczu braku tradycyjnych zabawek, młodzi warszawiacy sami je tworzyli, wykorzystując dostępne materiały, takie jak drewno, szmaty czy papier. Lalki szyto z kawałków materiału, a chłopcy zbijali drewniane samochodziki. Gra w klasy, kapsle czy ciuciubabkę stały się popularnymi formami rozrywki, a ich reguły dzieci dostosowywały do ograniczonych przestrzeni.