Cofnijmy się do Warszawy lat wojennych, gdzie dostęp do ubrań był ograniczony, a zasoby tekstylne były konfiskowane lub zarezerwowane dla wojska. W obliczu niedostatku odzieży i materiałów, kobiety zmuszone były do improwizacji i szukania kreatywnych rozwiązań, by zachować styl i godność w tych trudnych czasach.

Szycie, przerabianie, zamiana
W odpowiedzi na braki, kobiety samodzielnie szyły lub przerabiały istniejące ubrania, dostosowując je do swoich potrzeb. Często wykorzystywano stare zasłony, obrusy czy prześcieradła jako tkaniny do szycia sukienek czy spódnic. Niektóre kobiety wymieniały się ubraniami, dzieląc się zasobami, które miały w nadmiarze.